เริ่มแปลซับ

ในที่สุดก็จัดสินใจแปลจนได้ แล้วพอเริ่มแปลแล้วก็ทำให้รู้ว่า ซับอังกฤษที่ตัวเองเคยดูมานั้น แปลผิดเยอะแยะมากมาย (ถึงว่าทำไมบางทีดูแล้วมึนๆ ว่าซับเป็นอย่าง แล้วเราเข้าใจไปอีกอย่าง งั้นสงสัยเราผิดมั้ง อะไรแบบนี้)

แค่ตอนแรกที่แปลมาก็เจอจุดผิดไป 8 ที่แล้ว บางอันก็ตลกดี เช่นอันนี้ คือคำว่า 神経衰弱　(しんけいすいじゃく ชินเคย์ซุยจักคุ)　ตามดิกมันแปลได้สองอย่าง อย่างแรกคือแปลว่าประสาทแตก ส่วนอีกอย่างคือเกมจับคู่ไพ่ (ซึ่งเป็นตรรกะที่ประหลาดมาก ถ้าลองคิดดูว่าทำไมต้องตั้งชือสำหรับเกมของเด็กให้ยาวขนาดนี้) และก็แปลได้อีกนัยนึงว่าเกมทดสอบประสาทความจำ หรือทดสอบสมาธิ ตามในรูปคือไดจิจะมาชวนตาไปเล่นเกมจับคู่ไพ่ แต่ดันออกมาเป็นบอกว่าตัวเองประสาทแตกแทน

ที่รู้ได้นี่ต้องขอบคุณประสบการณ์ที่เคยแปลรายการญี่ปุ่นของไอด้อลไว้ 10 กว่าเทป (AKB　นั่นแหละ ของอาราชิหาแหล่งยาก ถ้าบังเอิญไปเจอชื่อเราเข้าไม่ต้องตกใจ คนเดียวกัน ฮา) แถมตอนนี้เพราะรู้จักคนในเครือ และรู้แหล่งโหลดซับญี่ปุ่นของดราม่าเรื่องนี้มา ตอนนี้เลยแปลจากไฟล์ซับอังกฤษไปด้วย และเปิดซับญี่ปุ่นดูควบไปด้วย

ที่จริงนี่ก็อาจจะเป็นอีกอย่างที่เราชอบและไม่รู้ตัวก็ได้มั้ง เพราะเมื่อสามปีที่แล้วก็มีวันนึงเบื่อๆ แล้วบ้าขึ้นมาเลยนั่งแปลซับของหนัง Honey&Clover ตลอดคืนแบบไม่ได้นอนจนเกือบจบเรื่อง แต่ก็หายไปไหนแล้วก็ไม่รู้…คิดว่าตัวเองคงจะพัฒนาขึ้นบ้าง เวลามันคงไม่ได้สูญเปล่าไปเสียหมดละมั้งแบบนี้ แต่ว่าก็ไม่ได้คิดว่าเก่งขึ้นเลย จะไม่มีทางคิดว่าตัวเองเก่งขึ้นเด็ดขาด เรายังอ่อนด้อยและต้อยต่ำยิ่งนัก อยากเก่งแต่ขี้เกียจมันก็เป็นแบบนี้แหละช่วยไม่ได้

แปลเพราะความชอบล้วนๆ ไม่ได้คิดว่าจะมีใครดู แต่ถ้าเสร็จก็คงไปปล่อยไว้ที่เว็ปเดิม หรืออาจจะโดนขโมยไปขาย  (พอมาทำซับเองเลยเข้าใจหัวอกคนทำซับมาก ยิ่งถ้าเป็นเทปที่ต้องจับไทม์เองเนี่ย) จะยังไงก็ช่าง แค่ตอนนี้เพลินดี นี่แหละวิธีหนีแบบเราๆ

Going My Home

ใจอุ่น ปวดใจ รู้สึกเยอะ มองข้ามเรื่องนี้ไปได้ยังไง ความสวยงามๆแบบโคเระเอดะฟุ้งทั่วไปหมด มันทนไม่ไหวจนต้องมาอัพบล็อกระบาย ดูจบนั่งฟังเพลงประกอบไปร้องไห้ไปแบบจะเป็นจะตาย ทั้งที่ปิดตัวเองจากโลกภายนอกมาหลายเดือน และไม่มีความรู้สึกอะไรเลยมานานมากแล้ว ทว่าความรู้สึกหวนกลับมา ดราม่าเรื่องนี้เป็นอะไรที่ธรรมดา แต่แสนทรงพลัง

moved, finally

จริงอยู่ที่เคยบอกว่าจะไม่มีทางเลิกทำบล็อก และ this blog will never dies
แต่ว่า ในยุคของเฟสบุคและความรวดเร็วของเทคโนโลยีต่างๆ ทำให้เราเป็นคนสมาธิสั้น และความอดทนต่ำขึ้นมาก (แน่ะ อ้างอีก, กลืนน้ำลายตัวเองด้วยข้ออ้างชัดๆ แหม่)

จริงๆอาจจะเป็นเพราะโคตรแม่งขี้เกียจเลยก็ได้ ไม่สามารถเขียนอะไรยาวๆได้อีก
และชอบหลายๆอย่างจากธัมเบลอร์ เลยย้ายไปที่นั่นก่อน
อยู่ที่นี่นะ http://whywildwild.tumblr.com

แต่ถ้ามีอะไรยาวๆจะเขียนคงกลับมาที่นี่แหละ
(มั้ง)